Vanochtend zoals bijna gebruikelijk om 08.30 in de auto onderweg naar onze laatste bestemming Pandanus Resort in Induruwa. Een rit met een afstand van ongeveer 180 km maar gezien de gemiddelde snelheid die je hier kunt rijden doe je er zo 4 uur over. Onderweg weer veel tuk-tuks die zich niet echt aan de regels houden waardoor onze chauffeur Harold de meest krankzinnige capriolen moet uithalen om deze dingen in te halen. Dan nog maar niet te spreken over de “eigen bus rijders” van het openbaar vervoer. Die willen koste wat het kost vooraan rijden om zo de passagiers van het gemeentelijk openbaar vervoer af te snoepen. En daarbij worden de verkeersregels, voor zover deze hier bestaan, in het geheel niet nageleefd.

De route volgde de gehele kustweg zodat er regelmatig mooie uitzichten over de zee waren. Een heel vredig gezicht, maar als je dan naar links keek zag je soms vervallen, deels ingestorte huizen staan en kreeg je een ander idee van deze vredige zee. Harold vertelde ons dat deze huizen na de tsunami van 2004 niet meer waren opgebouwd. Toen wij vroegen waarom dat was, vertelde hij dat de hele familie die in dat betreffende huis had gewoond kennelijk was overleden en er dus niemand meer was om dat huis op te bouwen. Er zijn toen namelijk 40.000 mensen overleden.

En volgende stop op onze route was het stadje Galle. Een oud vestingstadje dat ooit door de VOC was gebouwd. Dat was ook goed te zien aan de gebouwen en forten die er nu nog staan. Op diverse plekken zag je het teken van de VOC ook aan de muur. Omdat het een leuk stadje is en wij eigenlijk wel naar het strand wilden en Harold uiteraard naar huis, hij had zijn vrouw al 2 weken niet gezien, besloten wij om Galle zelf te gaan bezoeken. Dit zou met de trein vanuit ons hotel redelijk te doen zijn.

Aangekomen bij ons hotel bleek dat deze van een ander soort was dan de vorige. Wij waanden ons ineens in Turkije met 5 sterren. Bij inchecken vroegen wij om een kamer op de begane grond. Deze liggen nl gelijk aan het zwembad en kun je dus vanuit je kamer direct het zwembad in. De receptionist moest ons teleurstellen maar bood als compensatie een upgrade van onze kamer aan. Dus wij dachten een upgrade kan nooit kwaad dus maar doen. Ik moet zeggen dat het absoluut de moeite waard was. Wij kregen een kamer die direct op zee uitkijkt, als je in bed ligt kun je de zee zien en als je in de jacuzzi, jawel een jacuzzi middenin de badkamer, zit kun je ook naar de zee kijken. Uiteraard is er ook een gewone stortdouche van 40cm. En misschien overbodig maar ook vanaf de wc kun je naar de zee kijken. Wat een luxe. Dit hadden wij zelfs in Turkije nog niet meegemaakt.

In de middag nog een tijdje in de zee gespeeld met de hoge golven. Hier wordt veel gesurft en misschien ga ik hierin nog wel een korte cursus volgen. Na de zee even in het zwembad en klaarmaken voor het eten. Ook dit doet niet voor Turkije onder. Totaal anders als wat wij in Sri Lanka gewend waren. Kortom: als je ooit naar Sri Lanka wilt gaan moet je dit hotel zeker aandoen. Nu even naar het dakterras voor een borrel en morgen…….dat zien wij wel weer.