Ron en Cory in Sri Lanka

Het zit er weer op.

Hallo allemaal,

Dit was het dan al weer. Na nog twee dagen heerlijk aan het strand en van de zee genoten.Het water is zo heerlijk warm en de golven best ruig. Het is geen straf om nat te worden.Op de laatste dag nog een zalige massage met Ayurveda olie, is deze vakantie weer voorbij.

Om 21:30 uur van het hotel opgehaald en naar Colombo gereden. Een grote luchthaven, dus het is even zoeken naar dejuiste incheckbalie, maar als doorgewinterde vakantiegangers lukt dat prima. Als eerste aan de beurt, dus een plaats bij de nooduitgang geregeld. Kan Ron zijn benen lekkerkwijt. We vertrekken om 03:35 uur en na 4,5 uur vliegen landen in Doha (Arabische Emiraten). Snel naar het andere vliegtuig, want we hebben maar Ă©Ă©n uur om over te stappen. Allesgaat voorspoedig en om 07:10 uur weer de lucht in. Nu is het 6,5 uur vliegen.

Na een prima vlucht en heerlijk eten en vooral heerlijke koffie (dat is in Sri Lanka echt bagger), zetten we om 11:45 uur weer voet opNederlandse bodem. Gelukkig schijnt de zon, dus is de overgang niet al te dramatisch.

Wij hebben genoten van deze vakantie en het schrijven van het blog. Wij hopen dat jullie het ook leuk vonden en bedankt voor alle leuke reacties. Als we volgende keer weer een blog bijhouden, laten we het wel weten.

Groeten van Ron en Corry.

Nederlandse historie in Galle.

Na een dag zonnen, spelen in de golven en lekker niets doen, zijn we vandaag na het ontbijt naar het treinstation van Aluthgama gegaan. Dit ligt ongeveer 6 km vanaf ons hotel, dus met de Tuk-tuk voor € 1,80.

Bij het treinstation aangekomen bleek onze trein 1:40 uur vertraging te hebben. Dan maar met de bus. De bijna volgepropte bus had nog twee plaatsjes op de achterbank en voor € 0,45 per persoon zijn we na 1uur en 20 minuten aangekomen in Galle.

Deze plaats is bekent om het fort dat hier in 1669 is gebouwd door de Nederlanders tijdens het VOC-tijdperk. Het oude ommuurde fort is eigenlijk een stad op zich. Met kerken, jawel, “Nederlandsch Hervormde gemeente” en een katholiek kerk, een Moskee en een Boeddhistische tempel. Maar ook winkels, een ziekenhuis, gerechtsgebouw en gevangenis. Alleen het gerechtsgebouw en de winkels zijn nog in gebruik, de rest is museum.

Eerst maar even wat drinken, want na zo’n tocht met het openbaar vervoer heb je toch wel dorst. In Sri Lanka kun je overal heerlijk vers geperst vruchtensap krijgen, dus een glas ananassap slaan we niet over. Maar naar goed Nederlands gebruik zijn we ook wel toe aan een bak koffie. Nu is Sri Lanka bekend om de Ceylon thee, maar koffie zetten, daar hebben ze geen kaas van gegeten. Valt ons oog toch op een heuse Barista-Lavaza koffieshop. Dat is het, een heerlijke bak sterke koffie.

Na het laatste stukje van de vesting te hebben gewandeld, gaan we terug naar de trein. Deze keer heeft hij maar 40 minuten vertraging, dus daar komen we wel overheen. Kaartje gekocht en voor € 0,60 gaan we tweede klas terug naar Aluthgama. Maar 40 minuten duren in Sri Lanka iets langer dan bij ons, want na twee uur komt de trein eindelijk het station binnen. Gelukkig hadden we de mifi bij ons, zodat we via internet even konden checken welke stations we passeren, zodat we weten waar we eruit moeten.

De trein bleek van alle luxe voorzien. Koffie, fruit en snoep werden te koop aangeboden en de tweede klas was voorzien van AREDKO (alle ramen en duren kunnen open). Maar des ondanks een belevenis.

Vanaf het station weer met de Tuk-tuk terug naar het hotel. Zodan eerst een wijntje en een biertje op het terras.

En zoals jullie gewend zijn, na het eten, schrijven we weer even een verhaaltje (bij deze).

Nog twee dagen en dan zit ons avontuur er weer op. Morgen nog heerlijk naar het strand niets doen en maandag weten we nog niet.

Dat lezen jullie later.

5 sterren in Pandanus Resort

Vanochtend zoals bijna gebruikelijk om 08.30 in de auto onderweg naar onze laatste bestemming Pandanus Resort in Induruwa. Een rit met een afstand van ongeveer 180 km maar gezien de gemiddelde snelheid die je hier kunt rijden doe je er zo 4 uur over. Onderweg weer veel tuk-tuks die zich niet echt aan de regels houden waardoor onze chauffeur Harold de meest krankzinnige capriolen moet uithalen om deze dingen in te halen. Dan nog maar niet te spreken over de “eigen bus rijders” van het openbaar vervoer. Die willen koste wat het kost vooraan rijden om zo de passagiers van het gemeentelijk openbaar vervoer af te snoepen. En daarbij worden de verkeersregels, voor zover deze hier bestaan, in het geheel niet nageleefd.

De route volgde de gehele kustweg zodat er regelmatig mooie uitzichten over de zee waren. Een heel vredig gezicht, maar als je dan naar links keek zag je soms vervallen, deels ingestorte huizen staan en kreeg je een ander idee van deze vredige zee. Harold vertelde ons dat deze huizen na de tsunami van 2004 niet meer waren opgebouwd. Toen wij vroegen waarom dat was, vertelde hij dat de hele familie die in dat betreffende huis had gewoond kennelijk was overleden en er dus niemand meer was om dat huis op te bouwen. Er zijn toen namelijk 40.000 mensen overleden.

En volgende stop op onze route was het stadje Galle. Een oud vestingstadje dat ooit door de VOC was gebouwd. Dat was ook goed te zien aan de gebouwen en forten die er nu nog staan. Op diverse plekken zag je het teken van de VOC ook aan de muur. Omdat het een leuk stadje is en wij eigenlijk wel naar het strand wilden en Harold uiteraard naar huis, hij had zijn vrouw al 2 weken niet gezien, besloten wij om Galle zelf te gaan bezoeken. Dit zou met de trein vanuit ons hotel redelijk te doen zijn.

Aangekomen bij ons hotel bleek dat deze van een ander soort was dan de vorige. Wij waanden ons ineens in Turkije met 5 sterren. Bij inchecken vroegen wij om een kamer op de begane grond. Deze liggen nl gelijk aan het zwembad en kun je dus vanuit je kamer direct het zwembad in. De receptionist moest ons teleurstellen maar bood als compensatie een upgrade van onze kamer aan. Dus wij dachten een upgrade kan nooit kwaad dus maar doen. Ik moet zeggen dat het absoluut de moeite waard was. Wij kregen een kamer die direct op zee uitkijkt, als je in bed ligt kun je de zee zien en als je in de jacuzzi, jawel een jacuzzi middenin de badkamer, zit kun je ook naar de zee kijken. Uiteraard is er ook een gewone stortdouche van 40cm. En misschien overbodig maar ook vanaf de wc kun je naar de zee kijken. Wat een luxe. Dit hadden wij zelfs in Turkije nog niet meegemaakt.

In de middag nog een tijdje in de zee gespeeld met de hoge golven. Hier wordt veel gesurft en misschien ga ik hierin nog wel een korte cursus volgen. Na de zee even in het zwembad en klaarmaken voor het eten. Ook dit doet niet voor Turkije onder. Totaal anders als wat wij in Sri Lanka gewend waren. Kortom: als je ooit naar Sri Lanka wilt gaan moet je dit hotel zeker aandoen. Nu even naar het dakterras voor een borrel en morgen…….dat zien wij wel weer.

Allemaal beestjes....

Om 6:30 uur vertokken vanuit Bandaralewa. Te vroeg voor het ontbijt, dus dat kregen we netjes in een tasje mee. Onze eerste stop is een olifantenweeshuis, waar de olifanten om 9:00 uur gevoed worden. Om hier op tijd te zijn moesten we wel zo vroeg vertrekken. En zoals de bedoeling was, waren we op tijd bij Uda Walawe.

In dit opvangkamp, wat grenst aan een natuurreservaat, worden jonge olifanten opgevangen en verzorgd, maar wel zo dat ze alleen extra voeding krijgen en verder vrij zijn om in de natuur te leven. Ze weten op welke tijden ze eten krijgen en dan komen ze naar de voederplaats. Daarna gaan ze weer richting het reservaat. De bezoekers kunnen van een afstand kijken hoe alles in zijn werk gaat, maar er is geen contact. Op die manier blijven de olifanten toch enigszins wild.

Na dit schouwspel weer in de auto en nu richting het hotel. We hebben tot half drie de tijd om nog wat te luieren en daarna worden we opgehaald voor een safaritocht per jeep door het Yale National Park. Het eerste dier wat we zagen was een luipaardjong in een boom. Het duurde even voor we hem zagen, maar het was wel een prachtig gezicht. Daarna nog een hele familie apen, waterbuffels en wilde zwijnen. En herten, teveel om te tellen, maar in ieder geval meer dan in de Oostvoornse duinen.

Een stuk verderop werden we verrast door twee krokodillen. EĂ©n in het water en de ander lag te zonnen onder een boomstronk. Dan ben je toch wel blij dat je hoog in een jeep zit.

Ook hebben we prachtige vogeltjes gezien. Fel groen, net parkieten. Ook leven de pauwen hier in het wild. Prachtige staarten, die ze helaas niet opzetten.

Inmiddels is het donker geworden en brengt de chauffeur ons weer naar het hotel. Na het diner lekker douchen en dan onder de “wol” (buiten 28C°).

Morgen gaan we richting ons laatste hotel en gaan we afscheid nemen van onze chauffeur Harald.

P.s.,

We hebben zoveel foto’s gemaakt van de verschillende dieren, die gaan we morgen uitzoeken en uploaden.

De theeplantages van Nuwara Eliya.

Vanmorgen om 8:30 uur in de auto gestapt en na vele tempels en oude stenen, nu naar de natuur van het binnenland. Al spoedig doemen de hoge bergen op en via een slingerweg met vele haarspeldbochten komen we op het hoogste punt van Sri Lanka uit. Dit is ook het gebied waar Sri Lanka, of vroeger Ceylon, bekent om staat; nl. de theeplantages. Met schitterende vergezichten over heuvels met allemaal theeboompjes en prachtige bloemen, is onze eerste stop een theefabriek.

Na uitleg en rondleiding in de fabriek hebben we verschillende soorten thee geproefd met natuurlijk Engelse “Buttercake”.

Deze streek noemen ze “Klein Engeland” en dat zie je direct terug aan de huizen en gebouwen. In Nuwara Eliya lunchen we in een tot restaurant verbouwd plantage huis uit 1890. Alles ademt nog de sfeer van toen uit. Zelfs de tuin is met zorg onderhouden en het gras zeer groen. In dit zelfde plaatsje komen we nog een postkantoor tegen uit die zelfde tijd.

Hier zijn we op het station afgezet door onze chauffeur op de trein naar Bandarawela te nemen. Tijdens het wachten stuitte Ron op een klein huisje. Nieuwsgierig als hij is, gaat hij een kijkje nemen. De seinwachter vindt het maar wat interessant om het een en ander uit te leggen. Met handen en voeten (want het Sri Lankaans beheersen we nog niet helemaal), legde de man de werking van de wissels en de seinen uit. Heel in de verte horen we de trein naderen en wordt het tijd om in te stappen. Wij hebben kaartjes 1e klas en krijgen ook onze eigen stoel toegewezen. Met airco en tv in de wagon is de rit prima te doen. We hebben twee filmopnames gemaakt vanuit de rijdende trein en zullen die proberen te uploaden. Maar de foto’s spreken ook voor zich.

Aangekomen in Bandarawela een korte weg naar ons hotel. En wat schetst onze verbazing:

Het hotel is volledig in oud Engelse stijl en stamt uit 1893. We kregen een grote koperen sleutel mee en bij opening van onze kamer gingen we gelijk 120 jaar terug in de tijd. Een groot koperen bed, waarbij ik een opstapje nodig heb om erin te komen en een badkamer om van te dromen.

Bekijk de foto’s, die zeggen genoeg.

Morgenochtend om 6:30 uur gaan we een dag vol dieren tegemoet.

2 daagjes Kandy

Gisteren en vandaag doorgebracht in Kandy. Een stad die ooit de 2e stad van Ceylon was. Wij zijn begonnen met een bezoek aan de tempel waarin de tand van boeddha bewaard wordt. Als je de foto´s ziet waren wij niet de enigen die dit wilden zien. Er waren er nog een paar en dan te bedenken dat morgen 14-11 het volle maan is. Dit is een speciale dag voor de boeddhisten en dan zullen zij zeker in grote getale naar de tempel gaan. Gelukkig waren wij een dag eerder. Vandaag was het gewoon “gezellig” druk.

Nadat wij volledig bekeerd waren zijn wij naar een edelstenenfabriekje gegaan. Hier uitleg gekregen hoe edelstenen gedolven worden en bewerkt. Gelukkig bood de gids ook de mogelijkheid om iets te kopen maar helaas lag er niets van onze smaak bij,

Daarna naar de botanische tuin van Kandy. Een enorm groot, perfect aangelegde tuin waarin heel veel soorten bomen en planten te zien zijn. Je komt werkelijk ogen te kort. Opvallend dat het een broedplaats is van verliefde stelletjes want die zag je overal zitten hangen en staan terwijl dit op straat, denk ik, toch “not done” is.

Toen wij het park weer verlieten ontdekten wij direct weer de verkeerschaos van Sri Lanka. Had onze chauffeur zijn auto netjes geparkeerd, hadden anderen dit ook gedaan maar niet zoals het hoort. Hierdoor stonden wij 3 dik geblokkeerd en waren de bestuurders nergens te vinden. Met wat creativiteit lukte het toch om wat auto’s verschoven te krijgen en konden wij onze weg toch naar het zwembad van het hotel vervolgen. Om 17.00 uur opgehaald voor een uurtje culturele dans. Werkelijk een spetterende dansshow van trommelaars en danseressen die lieten zien hoe oa de vuurdans, de krijgsdans en de drakendans gingen. Sommigen vonden het prachtig. Wij waren waarschijnlijk minder cultureel ingesteld.

De volgende dag 14/11 een vrije dag. Geen gids die ons ergens heen sjouwt maar een dagje “zoek het maar uit”. Lekker gewandeld vanaf het hotel langs het meer richting Kandy en daar wat door het centrum geslenterd. Lunch genoten in een Moslim restaurant. Nog nooit van kottu gehoord laat staan gegeten maar het was zeker lekker. Corry nam het zekere voor onzekere en nam lekker Kabul. Verwacht je een bomachtige maaltijd bleek dit een soort opgevouwen pannenkoek met “iets”erin dan niet ontplofte maar wel lekker was. Hierna op naar het hotel voor het verkoelende zwembad maar na een half uur begon het te regenen. Ondanks dat de temperatuur lekker blijft moesten wij toch naar binnen vanwege de laptop. Dus schrijven wij het verhaal nu maar binnen en verwachten over enkele minuten weer naar het zwembad te gaan.

Morgen vertrekken wij weer uit Kandy en gaan dan de koelere berggebieden opzoeken. Volgens onze gids trekt hij een trui aan maar zouden wij aan de lage temperatuur wel gewend zijn. Wij zijn benieuwd.

Op naar Kandy.

We zijn al weer 6 dagen in Sri Lanka, wat gaat de tijd toch snel. Zeker als je kijkt wat we allemaal al gezien en beleefd hebben. Vandaag was weer zo´n volle dag. Gisteravond de koffers gepakt, want vandaag verhuizen we naar een ander hotel. Na het ontbijt in de auto op weg naar Kandy. Na nog geen 3 km gaan we alweer in de ankers. Harold, onze chauffeur, wil ons iets laten zien. Onder een bruggetje naast de weg zit een waterleguaan. Een lokale jongen heeft aan een stok een visje. Hiermee lokt hij de leguaan wat dichter onze kant op, zodat wij een paar mooie foto’s kunnen schieten. Na dit schouwspel weer de auto in op weg naar Dambulla. Hier bevindt zich een groot tempelcomplex dat in de rotsen is uitgehouwen. Ook deze tempel is te bereiken door, jawel…, heel veel trappen. Grotten bóven in een berg??? Dat kan alleen in Sri Lanka. Na een foto-shoot met de verschillende Boeddha’s te hebben gemaakt, weer naar beneden geklommen en in de auto naar de volgende highlight. Een fabriek van houtsnijwerk. Eerst uitleg over de verschillende soorten hout, waarna we vakkundig naar de winkel geloodst werden. Maar zo Hollands als we zijn, hebben we natuurlijk niets gekocht.

De weg wordt bijna gevuld met Tuk-Tuk’s en brommers. Soms zie je ook wel eens iets anders. Neem je in Nederland je schoonmoeder in een dakkoffer mee, hier gaat ze achter in de laadbak. Wel netjes op een stoel en met een parasol.

Volgende stop is een kruidentuin. Tijdens de rondleiding werd ons duidelijk dat de potjes die bij ons in de keuken staan, niet aan de bomen groeien, maar dat het wel degelijk planten, bomen en struiken zijn die kaneel, nootmuskaat en peperkorrels voort brengen. Noem een ziekte op en er is wel een geneeskrachtig kruid voor te vinden.

Na deze biologieles op naar het laatste stuk van de reis van vandaag. Een uur voor we bij Kandy aankwamen werd het plaatselijke verkeer wel erg druk. Wat bij ons een twee-baans weg is kan makkelijk gebruikt worden voor vijf auto’s breed. Als de tegenligger zich maar aanpast. En als we op een kruising waar een agent staat allemaal gewoon doorrijden, lost het probleem zich na verloop van tijd zich vanzelf weer op. Je moet de regels niet al te nauw nemen en creatief van de ruimte gebruik maken.

Na aankomst in het hotel een frisse duik in het zwembad en ons te goed gedaan aan de Arak (plaatselijke whisky van kokosnoot). Morgen gaan we de stad Kandy verder verkennen.

Oh ja, gisteren wat problemen gehad met het uploaden van de foto’s, dus vandaag hebben we de fotoserie compleet gemaakt.

Cultuur snuiven in Polonnaruwa.

Vandaag weer een cultuurdagje. Er staat een bezichtiging van allerlei ruines en opgravingen in de omgeving van Pollanaruwa op het programma. Onze gids rijdt zoals gewoonlijk keurig op tijd voor en na een korte rit beginnen de eerste opgravingen. Grote Boeddha beelden en overal restanten van gebouwen. Hierna een bezoekje aan het archeologisch museum. Normaliter zijn wij geen fan van musea maar ik moet zeggen dat deze best interessant was. Er zijn maquettes gemaakt van de gebouwen zoals ze er in werkelijkheid mogelijk uit hebben gezien. Wanneer je dan buiten door een heel groot terrein met alléén maar 50cm hoge muren en muurtjes loopt, weet ju nu dat het in werkelijkheid een heel groot paleis was met gangen en verschillende kamers. Ook heeft er een dak op gezeten, iets wat nu heel onwerkelijk lijkt. Na het museum verder in de opgravingen. Van het ene grote bouwwerk naar het andere. Telkens weer slippers uit en overhemd aan. Op blote voeten verder omdat dit bij heilige plaatsen hoort. Maakt niet uit of de ondergrond koud is of heet. En helaas de ondergrond was telkens HEEL heet. Maar alles voor het goede doel.

Na de lunch met de jeep het binnenland in. Via allerlei smalle weggetjes, langs `woningen` waar de kinderen nog naar je zwaaien, richting het natuurreservaat. Op advies van onze gids hadden wij bij de plaatselijke supermarkt 200 pennen en een zak met snoep gekocht zodat wij die aan de kinderen langs de weg konden uitdelen. En wij maar denken dat de kinderen uit zichzelf zo vriendelijk zijn. In de open jeep is het heerlijk vertoeven want de warme rijlucht is heerlijk. In het reservaat zie je uiteraard allerlei soorten wild en vogels. Zo stuitten wij plotseling op een hoge boom waar een vijftal arenden in zaten. Tijdens het pakken van het fototoestel kozen zij echter het hazepad (hoewel dat eigenlijk niet kan). Maar gelukkig lukte het nog wel om er iets van te fotograferen. Al met al deze dag een enorme berg foto´s gemaakt. Iets dat eigenlijk niets voor ons is.